Երազիդ մեջ տեսածի հիդ
Ինձի մէ հեսաբ մի անի…
ՍԱՅԱԹ-ՆՈՎԱ
1
Ես այլ աշխարհից եմ եկել,
Ուրիշ է իմ կարոտը անբառ:
Չկա փրկության մի երկիր,
Չկա փրկության ճանապարհ:
Մարդիկ – ես սիրում եմ նրանց –
Բայց այլ է կարոտը իմ անհուն.
Այս գորշ աշխարհի վրա
Կարող ես սփոփել – միայն դո՛ւ:
Միայն դո՛ւ կարող ես հասկանալ
Հոգուս տխրությունը անել,
Ուզում եմ ցնդել, վերանալ,-
Ուզում եմ միշտ քե՛զ հետ լինել:
Ուզում եմ հավիտյան շնչել
Անուշ թովչությունը դեմքիդ –
Խմել քո երգերը հնչեղ
Ու կորչել քո երգում վճիտ…
9.3.1920
ալիքը կա ու պիտի գա…
ԱՐՄԵՆՈՒՀԻ ՏԻՐԱՆՅԱՆ
2
Անհայտ հեռուներից եկած՝
Մենակ, անընկեր, անտուն՝
Վառված քո անուշ կրակից՝
նում եմ ես հիմա հեռու,
նում եմ երգելով, զնգալով,
Սրտիս մեջ՝ քո դեմքը լուսե.
Զգում եմ՝ խնդություն է գալու՝
Մի նոր երազանք ու սեր:
Ուզում եմ չլինել, ցնդել,
Փռվել աշխարհովը մեկ –
Դու սիրտս հրկիզել ես արդեն,
Քեզ չեմ մոռանա ես երբե՛ք:
10.3.1920